رهایم کن

تحمل بایدت جان دلم... 

لطفا برای خواندن ادامه متن به ادامه مطلب مراجعه کنید.

***************** 

تاریکی شب به رنگ چشمانش بود ،هر2 را ازمن گرفت
بهارم آغوش مهربانش بود ،هر2 را ازمن گرفت
آرامش دل؛صدای شیوایش بود ،هر2 را ازمن گرفت
نقش خنده؛از دیداربی تابش بود ،هر2 را ازمن گرفت
آنچه نامش مینهندعشق؛بوسیدن لبهایش بود ،هر2 را ازمن گرفت
چشمان من مانده  به راهست چرا؟
اوکه داروندار از من گرفت
بادلی خونین کردم یاد از مادرم 

تحمل بایدت جان دلم....